ديوار بغض دلم آوار شد بر سرم ...هل من ناصر ديگري و احتمالا عاشورايي ديگر و من ايستاده در کنجي دست بر دست مي سايم با دلي آشوب بين من و دنيايم ... يعني باز هم حسين تنها مي ماند؟
باز هم تنها مي ماند؟
هي روزگار ...
ممنون مهربان ... زبان دل ما بود که از جفايمان به بند آمده!
زينبي باشيد ... ياحق!
