ای عاشقان روی تو از ذره بیشتر!
یا لطیف !! نه اینکه در قفس بسته باشد، میل پریدنم نیست... انگیزه ای برای پریدن ندارم. چشم هایم مدتهاست کم سو شده اند. می ترسم با اولین خیز نقش زمین شوم،بیفتم، بمیرم!!!! آه که چقدر میله های قفس سختند... زخمی ام می کنند... مدام ... و من از بیم افتادن و مردن(!) درون قفس چه تند تند بال بال می زنم که پرواز یادم نرود...و نمی دانم هجوم پرهای من است از میان میله ها یا هجوم محبت شما! سلام آقا! دستتان را که هر شب جمعه بر پرهایم می کشید پرواز یادم می آید... شما می شناسید این ترس لعنتی را. می دانید کوچکیم را. می فهمید ضعفم را... کمکم کنید به سمتتان "پر" بکشم...
می ترسم بمیرم!!!
خودم را برای زنده ماندن زنده نگه داشته ام.
نوشته شده در یکشنبه 86/9/18ساعت
6:51 صبح توسط دیوار نظرات ( ) | |
| Design By : Pichak |
