استاد شاهرخی از بزرگان شعر ایمانی و از شعر سرایان عرصه ی دفاع مقدس 24 آبان ماه درگذشت...

یادش گرامی و جایگاهش در بهشت جاودانه باد!
با غزلی یادش میکنیم و با فاتحه ای مهمانش...

گاهی که می‎آید صبا دامن‌کشان از گلشنت
روشن شود چشم و دلم با بویی از پیراهنت
هرگه در آیی از درم دست از تماشا می‎برم
ای صد چو یوسف جان‌به‌کف در اشتیاق دیدنت
کردی شراب بی‌خودی در جان من روز ازل
بردی ز خویشم تا ابد زان بادة مرد افکنت
گاهی خطابم می‎کنی، گاهی عتابم می‎کنی
دانم که باشد هر نفس لطفی دگرگون با منت
گفتم خیالت را شبی گر آید او در خلوتم
جز جان ندارم هدیه‎ای، جز دل نباشد مسکنت
گاهی که مهر روی تو از مشرق دل سر زند
چون ذره رقصان می‎شوم بر آفتاب روشنت
در پرده دیشب مرغ حق می‎خواند تا وقت سحر
بس کن، که کردی خون دلم ـ ای جذبه ـ از نالیدنت

نوشته شده در سه شنبه 88/9/3ساعت 8:10 عصر توسط دیوار نظرات ( ) | |